Η κρυοπηξία-κρυοθεραπεία είναι μια μέθοδος αντιμετώπισης βλαβών του δέρματος με τη χρήση πολύ χαμηλών θερμοκρασιών. Με αυτήν καταστρέφονται οι παθολογικοί ιστοί. Οι καταστροφές των ιστών οφείλονται στην κρυσταλοποίηση του ενδοκυττάριου και εξωκυττάριου υγρού λόγω της πολύ χαμηλής θερμοκρασίας. Το ψυκτικό μέσο που χρησιμοποιείται στην κρυοπηξία είναι το υγρό άζωτο, το οποίο εφαρμόζεται στο δέρμα μέσω ειδικού ψεκαστικού μηχανήματος ή μέσω probes. Το υγρό άζωτο διατηρείται μέσα σε ειδικές φιάλες σε πολύ χαμηλή θερμοκρασία (-180 βαθμούς C). Οι χαμηλές θερμοκρασίες που επιδρούν στα κύτταρα, τα καταστρέφει και οδηγεί στην εξάλειψη των δερματικών βλαβών. Μετά το τέλος της θεραπείας, δημιουργείται ένας τοπικός ερεθισμός του δέρματος που μπορεί να διαρκέσει μια εβδομάδα. Ο ερεθισμός αυτός είναι μια τοπική ερυθρότητα και οίδημα στην περιοχή εφαρμογής του και αργότερα η δημιουργία κρούστας που πέφτει μέσα σε 7 με 10 ημέρες. Στη συνέχεια το δέρμα επουλώνεται φυσιολογικά. Η κρυοπηξία-κρυοθεραπεία είναι μια πολύ αποτελεσματική, ασφαλής και καλά ανεκτή θεραπεία, με μικρές παρενέργειες, όπως η ενδεχόμενη παροδική τοπική υποχρωμία της περιοχής που έχει εφαρμοστεί. Χρησιμοποιείται σε πολλές ειδικότητες της ιατρικής όπως η δερματολογία, η γυναικολογία, η οφθαλμολογία, η ογκολογία κ.α.
Που εφαρμόζεται η κρυοπηξία-κρυοθεραπεία;
Η κρυοπηξία εφαρμόζεται σε διάφορες περιπτώσεις όπως:
- Στις μυρμηγκιές
- Στα κονδυλώματα
- Στις σμηγματορροϊκές υπερκερατώσεις
- Σε προκαρκινικές βλάβες του δέρματος ( ακτινικές υπερκερατώσεις)
- Στα θηλώματα
Είναι η κρυοπηξία-κρυοθεραπεία μια επώδυνη θεραπεία;
Η κρυοπηξία-κρυοθεραπεία είναι μια πολύ καλά ανεκτή θεραπεία και δεν απαιτεί κάποια προετοιμασία. Κατά την εφαρμογή της ο/η ασθενής νιώθει ένα τσούξιμο, του οποίου η ένταση εξαρτάται από το χρόνο εφαρμογής της. Εάν η θεραπεία είναι μεγάλης διάρκειας μπορεί να εφαρμοστεί προηγουμένως μια αναισθητική κρέμα ή και να γίνει τοπική αναισθησία.
Μπορούν όλα τα άτομα να κάνουν κρυοπηξία-κρυοθεραπεία;
Τα άτομα που δεν μπορούν να κάνουν κρυοπηξία είναι άτομα που δεν αντέχουν το ψύχος και πάσχουν από κνίδωση ψύχους (αλλεργία στο κρύο), σύνδρομο Raynaud και κρυοσφαιριναιμία.
Ποιες είναι οι παρενέργειες που μπορεί να δημιουργηθούν από την κρυοπηξία-κρυοθεραπεία;
Οι ενδεχόμενοι κίνδυνοι της κρυοπηξίας, αν η θεραπεία γίνει σωστά είναι πολλοί μικροί καθώς είναι μια πολύ ασφαλής και καλά ανεκτή μέθοδος. Οι κυριότερες παρενέργειες είναι ο πόνος και το οίδημα που εμφανίζονται αμέσως μετά την εφαρμογή του υγρού αζώτου. Σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί μετά την εφαρμογή της κρυοπηξίας να δημιουργηθεί υπομελάχρωση (άσπρα σημάδια) ή υπερμελάχρωση (καφέ σημάδια) και σπανιότερα να δημιουργηθούν ουλές. Γενικά η κρυοπηξία θεωρείται ότι ενέχει τους λιγότερους κινδύνους από άλλες αρκετές θεραπείες.
Συνοψίζοντας
Η κρυοπηξία-κρυοθεραπεία είναι από τις πιο γνωστές και ασφαλείς θεραπείες αντιμετώπισης βλαβών του δέρματος. Με τη χρήση υγρού αζώτου καταστρέφονται οι παθολογικοί ιστοί με ασφάλεια και με πολύ μικρό ποσοστό ανεπιθύμητων παρενεργειών. Χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση πολλών και διαφόρων παθήσεων, όπως κονδυλώματα, μυρμηκιές, υπερκερατώσεις, αρχόμενα βασικοκυτταρικά καρκινώματα, θηλώματα κ.α. Η κρυοπηξία-κρυοθεραπεία θεωρείται ότι ενέχει τους λιγότερους κινδύνους από άλλες θεραπείες αντιμετώπισης διαφόρων παθήσεων. Η παρακολούθηση των ασθενών θα πρέπει να γίνεται τακτικά και σε ορισμένες περιπτώσεις να εφαρμόζεται συνδυαστικά με άλλες θεραπείες.