Το έκζεμα δεν αποτελεί μια συγκεκριμένη ασθένεια. Είναι ουσιαστικά ένας όρος που περιγράφει μια ομάδα φλεγμονωδών αυτοάνοσων δερματικών παθήσεων που εκδηλώνονται σαν εξάνθημα. Εκδηλώνεται πιο συχνά στο πρόσωπο και τα άκρα. Η θέση εντόπισης ποικίλει ανάλογα με τον τύπο του εκζέματος. Δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση μεταδοτική ασθένεια.
Σε ποιους τύπους χωρίζεται το έκζεμα;
Διακρίνεται σε δύο βασικές ομάδες, το εξωγενές και το ενδογενές.
Εξωγενές το οποίο οφείλεται σε επαφή με κάποια ουσία και χωρίζεται σε:
- ερεθιστική δερματίτιδα
- αλλεργική δερματίτιδα
Ενδογενές το οποίο χωρίζεται σε:
- ατοπική δερματίτιδα
- σμηγματορροϊκή δερματίτιδα
- νομισματοειδές έκζεμα
- δυσιδρωσικό έκζεμα
- νεανική πελματιαία δερματοπάθεια
Πώς διαγιγνώσκεται το έκζεμα;
Ο δερματολόγος θα ζητήσει το πλήρες ιστορικό του ασθενή με έκζεμα και θα προχωρήσει σε κλινική εξέταση. Η εντόπιση του εκζέματος, αλλεργικά test, ακόμα και βιοψία μπορεί να βοηθήσουν στη διάγνωση της βλάβης.
Μπορεί να προληφθεί το έκζεμα;
Το έκζεμα θεωρείται ότι είναι αυτοάνοσο νόσημα και μπορεί να προληφθεί. Υπάρχουν ορισμένοι παράγοντες που μπορεί να μειώσουν τη συχνότητα των εξάρσεων. Πολύ σημαντική είναι η σωστή ενυδάτωση του δέρματος, η αποφυγή επαφής με ουσίες που προκαλούν αλλεργίες, η ρύθμιση της ατμόσφαιρας στο χώρο του σπιτιού (επίπεδα υγρασίας, θερμοκρασία), η αποφυγή χρήσης συνθετικών ρούχων και η μείωση του άγχους.
Πώς μπορεί να θεραπευτεί;
Πλήρης εξαφάνιση του εκζέματος από τον οργανισμό, δεν υπάρχει. Στόχος του δερματολόγου είναι η μείωση των συμπτωμάτων και η βελτίωση της ποιότητας ζωής του ασθενή με έκζεμα. Σε πρώτη φάση η θεραπεία συνήθως περιλαμβάνει την χορήγηση αντιβιοτικών, αλοιφών με κορτιζόνη ή άλλες μεθόδους όπως η φωτοθεραπεία. Σε πιο έντονες καταστάσεις χορηγούνται αντισταμινικά και κορτικοστεροειδή.